Zondag 15 september: Wandeling Kafarnaüm – Tagbha.

Wandeling van Kafarnaüm naar Tagbha, in het teken van Petrus.

Eerst bij M het hotel in Jeruzalem geregeld van 18 t/m 20 september a.s..
Op vrijdag de 20e hopen we terug te keren naar Schoonhoven via Eindhoven.

We wandelen met een Canadees echtpaar, ongeveer de helft zo jong als wij.
Met buslijn 52 naar Kafarnaüm, waar vandaag alles om Petrus draait en over hem gaat.
We bezoeken het kerkje bij de monniken en het parkje, inclusief zeker 10 pauwen.

Daarna lopend naar de synagoge uit de 4e eeuw, gebouwd op/naast een Joods kerkhof.
De overledenen werden in een nis van zwerfstenen gelegd, in een ‘’familiegraf’’.

Daarna een lange wandeling naar de kerk op een flinke heuvel, de Quarnacum (?).
Op deze heuvel staat een kerkje en herinnert aan de zalig-prekingen aldaar.

Rond 13.30 uur bereiken we lopend Tagbha, waar Petrus van visser ‘mensenvisser’ werd.
Het is hier druk met per uur ca. 10 bussen vol religieuze toeristen.

Wat opvalt is wat we met dieren te zien kregen, zoals pauwen, poezen, een groene kameleon en een salamander.
Naast de gebruikelijke broden en vissen en eerder op de dag twee gitzwarte Kolibrietjes.
Alles los van elkaar maar blijk van een gevarieerde, tegenwoordig diverse, natuur.

En we vonden tussen de bananenvelden (onder fijn gaas) ook bloembollen die bloot waren komen te liggen.
Alles kurkdroog maar het blad verried nog de plaats van de bollen.

Op de terugweg naar de bushalte ontmoetten we nog twee jonge Duitsers die het Griekse kruis (in Tagbha?) niet konden vinden,
en een andere jonge Duitser die daar alternatief werk verricht.

De terugreis was geen makkie, de bus bleef weg. Of wij lazen verkeerd.
Daarna naar een andere grote weg gelopen waar we na een half uur werden opgepikt richting Tiberias.

Uitzonderlijk veel water gedronken deze dag maar de wandeling door de velden naar de bananenpercelen en terug naar beneden was pittig.
Ook de blote huid was enigszins roodgekleurd, de Canadees was in de bus gelijk een ‘’rode biet’’ geworden in zijn gezicht.

Moe maar voldaan en vol indrukken waren we om even voor vijf uur terug bij M.
Zij had het druk met (Nederlandse) toeristen en een volgeboekt hotel Golan.