Vrijdag 13 september: Winkelen op moslimzondag en vogelkooi met muis.

Uiteraard zijn wij in afwachting van de uitslag over de scan van dinsdag jl..
We horen of zien het zo snel mogelijk.

Deze vrijdag de 13e viel het op dat het om 07.00 uur overal heel rustig is op straat.

De eigenaar van de buurtsuper zei dat dit een algehele vrije dag is.

Iedereen slaapt uit, start de dag langzaam op en doet de vrije-dag-klussen zoals inkopen doen.
Wat bij ons ‘Hollanders’, of liever Nederlanders, elke zaterdag het geval is.

In de buurtsuper wel dubbele inkopen gedaan, uit privacyoverwegingen geen details.   Vandaag sluit hij om 17.00 uur en opent morgenavond nadat het donker is geworden.

Er is vandaag geen bruinbrood, alleen witbrood en luxe broodjes als kleine appelflappen en puntjes etc..
Dat betekent dat onze ‘grote boodschap’ nog moeilijker af te leveren is.

Dat leidt tot aangepaste inkopen, veel meer salade-groeten en meer fruit.
Gelukkig is dat voor ons geen straf, integendeel, we doen gewoon alsof we thuis zijn.

Na een reeks kleine klusjes achter de computer het ontbijt weggewerkt inclusief kippenei.
Ik dacht dat een ei van een enkele kip komt maar de spellingscontrole zegt dat er een ‘n’ bij moet.
Die moderne spelling is heel ‘logisch’ tenzij je de ouderwetse spelling gewend bent.

Vervolgens in het oude stadscentrum ‘boodschappen’ doen.
We kennen er inmiddels de weg en weten waar we ‘harde en zachte kaas’ kunnen uitkiezen en kopen.  

Bij een winkel alleen schapen- en geitenkaas, met en zonder zout.
De verkoper staat hier al 25 jaar en is de enige die dit zo ‘los’ verkoop.
Uitgezonderd de moderne supermarkten dan, volgens de verkoper.                                         
Zijn winkeltje en uitstraling zijn inderdaad bijzonder vergeleken met die van alle mode en horeca hier.

Daarna in een moderne koffieshop ontmoetten we een oude bekende ‘jonge’ man.
Hem hadden we al eerder de weg gevraagd naar het VVV, die hebben we nog steeds niet gevonden.

Die man is Israëliër, had 15 jaar in Amerika gewerkt en heeft nu enkele zaken in Tiberias, waaronder
kopjes koffie verkopen.
Erg modern, commercieel en vernieuwend, verkoopt o.a. watervernevelaars om verkoeling te ervaren.

Op weg naar de groeten- en fruitmarkt komen we iets komisch tegen.
Een vader met drie kleine kinderen verlaat een tafeltje vlak voor een horecagelegenheid.
Een ca. vijf jarig dochtertje heeft een roze plastic vogelkooi in de rechterhand, formaat ca. 40x40x40 cm.

Ik zoek naar het vogeltje bovenin de kooi maar geen vogeltje te zien.
En het meisje, kennelijk dolblij, zwaait ruimhartig met het kooitje in haar rechterhand.
Op het laagste punt van een zwaai zie ik een muis rollebollen over de bodem van de kooi.
En dat nog eens, en nog eens en nog eens.
Die muis zal wel blij zijn als zijn ruimtereis goed eindigt voor hem (of haar).
Hieruit blijkt dat levende have ‘garantie‘ krijgt tot de voordeur.

Na tomaten, augurken, appels, peren, pruimen en nectarines te hebben ingeslagen, bus 5 in.
Omdat de chef de equipe te vroeg op de stopknop had gedrukt nog even een extra lang en heet wandelingetje.

Boerenomelet op een stokbroodje, groetensalade gevolgd door fruit en uiteraard volle melk.
Dat was de lunch voor vandaag en de inleiding tot een moment van interne stilte.

(in de slaapkamer van ons appartement).